Ταράτσα

Κοινόχρηστες οι ταράτσες

Δικαίωμα να χρησιμοποιούν την ταράτσα έχουν καταρχήν όλοι οι συνιδιοκτήτες διαμερισμάτων, εκτός εάν με συμβολαιογραφικό έγγραφο έχουν συμφωνήσει να παραχωρηθεί η χρήση της αποκλειστικά σε έναν ή σε μερικούς συνιδιοκτήτες.

Ακολουθώντας τη λογική του κοινόχρηστου χαρακτήρα της ταράτσας, ο Άρειος Πάγος έκρινε ότι μπορούν να τη χρησιμοποιούν όλοι οι συνιδιοκτήτες, ακόμα και στην περίπτωση που έχει συμφωνηθεί μεταξύ τους να δοθεί σε κάποιον από αυτούς το δικαίωμα να χτίσει και νέο όροφο (δικαίωμα υψούν). Βέβαια, και στην περίπτωση αυτή οι συνιδιοκτήτες μπορούν να συμφωνήσουν να έχει μόνον ένας ή μερικοί την αποκλειστική χρήση.

Εάν όμως δεν έχει προηγηθεί καμία ειδική συμφωνία μεταξύ τους, τότε δεν μπορεί να αλλοιωθεί ο κοινόχρηστος χαρακτήρας της ταράτσας και εκείνος που έχει δικαίωμα να χτίσει και άλλον όροφο (δικαίωμα υψούν) δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να εμποδίσει τους υπολοίπους να έχουν πρόσβαση.

Έτσι, οι συνιδιοκτήτες έχουν δικαίωμα να ανεβαίνουν και να χρησιμοποιούν την ταράτσα π.χ. για να βάλουν τις κεραίες τηλεόρασης ή ηλιακούς θερμοσίφωνες, να ελέγξουν τις σωληνώσεις νερού, να απολαύσουν τη θέα, να απλώσουν ρούχα κ.λπ.

Αγωγή

Το ανώτατο δικαστήριο δέχτηκε την αγωγή που είχαν υποβάλει συνιδιοκτήτες διαμερισμάτων που διαμαρτύρονταν επειδή ο ιδιοκτήτης που είχε το (δικαίωμα υψούν) εμπόδισε την πρόσβασή τους στην ταράτσα, τοποθετώντας μία σιδερένια πόρτα της οποίας κράτησε εκείνος μόνο το κλειδί.

Οι διαμαρτυρόμενοι ιδιοκτήτες είχαν πρόβλημα γιατί στην ταράτσα διατηρούσαν όχι μόνο την κεραία τηλεόρασης, αλλά και επειδή είχαν υποστεί φθορά οι σωληνώσεις του νερού που αφορούσαν παροχές προς το διαμέρισμά τους, με συνέπεια να δημιουργηθούν και κάποια προβλήματα υγρασίας στους τοίχους.

Έτσι κρίθηκε ότι ο ιδιοκτήτης που έχει το (δικαίωμα του υψούν) πρέπει να σταματήσει να εμποδίζει τους υπολοίπους να χρησιμοποιούν την ταράτσα και να αφήσουν ελεύθερη την πρόσβαση σε αυτή όχι μόνο για να γίνουν οι κατάλληλες διορθώσεις αλλά και για να γίνεται κάθε είδους χρήση της.

Και τούτο διότι δεν είχε γίνει καμία συμφωνία μεταξύ των συνιδιοκτητών που να άλλαζε τον κοινόχρηστο χαρακτήρα της και να ανέθετε μόνο σε έναν την αποκλειστική χρήση της.

Το σκεπτικό

Στην αρεοπαγιτική απόφαση (1610/07) σημειώνεται η δυνατότητα των συνιδιοκτητών να καταλήξουν σε οποιαδήποτε συμφωνία για το τι θα κάνουν και ποιοι θα χρησιμοποιούν τους κοινόχρηστους χώρους.

Αλλά υπογραμμίζει πως το γεγονός ότι ανήκει αποκλειστικά σε έναν από τους συνιδιοκτήτες το (δικαίωμα υψούν) (ή μεταβίβασης της αέρινης στήλης του διαμερίσματος που αντιστοιχεί στο (δικαίωμα υψούν), η προσθήκη νέων ορόφων δεν σημαίνει ότι του δίνει και δικαίωμα αποκλειστικής χρήσης της ταράτσας της οικοδομής και για κάθε άλλο σκοπό, πλην της υπερύψωσής της με άλλους ορόφους.

Επίσης, δεν συνεπάγεται ότι οι υπόλοιποι ιδιοκτήτες των πολυκατοικιών μπορούν να στερηθούν τη δυνατότητα να χρησιμοποιήσουν και αυτοί την κοινόχρηστη ταράτσα.